มีหลายบ้านใช้สูตรเลี้ยงลูกแบบเพื่อน
มีคุณหมอเคยแนะนำว่ามันก็ไม่ถูกซะทีเดียว
เพราะลูกควรเห็นเราเป็นแม่ เป็นผู้ปกครอง
ที่ให้ความเคารพนับถือ ไปพร้อมๆกับ
การเห็นแม่เป็นคนที่เข้าใจเขามากที่สุด
นิหน่าเลยพยายามปกครองลูกโดยเป็นแม่
แต่ในขณะเดียวกัน พยายามเข้าใจเขา
เล่นกับเขา และมองโลกในมุมที่เป็นเพื่อนกับเขา
ปกครองแบบแม่ คือ เมื่อแม่เตือน ลูกต้องฟัง
เมื่อแม่บอกว่าไม่ คือ ไม่ ไม่ต้องพูดกันเยอะ
เข้าใจแบบเพื่อนคือ ยามเขาสับสน เสียใจ
เรามีหน้าที่รับฟัง และเข้าอกเข้าใจ
ไม่ตัดสิน และไม่ต่อว่า
ลองนึกภาพยามเราเจอปัญหา
การมีเพื่อนสักคนเข้าใจเรา รับฟังเรา
ทำให้เรารู้สึกดีแค่ไหน
แล้วนี่หากคนที่เป็นแม่ คนที่เขารักและไว้ใจ
สามารถรับฟังเขาได้ทุกเรื่องโดยไม่ตัดสิน
ไม่โวยวาย ไม่ต่อว่า แต่ช่วยกันมองหาทางออก
และแก้ปัญหาไปด้วยกันด้วยความเข้าใจ
มันคงจะดีมาก
ถ้าเราคือคนแรกที่ลูกนึกถึงยามมีปัญหา
ไม่ใช่ไปหลบซ่อนความผิดแล้วไปหาทางออกกันเอง